Voor jezelf beginnen is spannend, laten we eerlijk zijn. Isaiah doet het, na een carrière bij SPEC en Music Matters. Benieuwd hoe dat eruit ziet? Ze vertelt het aan The Music Recruiters.
Hi Isaiah. Vertel eens hoe jouw liefde voor muziek is ontstaan.
The usual, denk ik. Bij ons thuis was geen moment stilte. Mijn moeder zei af en toe tegen mijn vader: “Kan de radio even uit? Ik moet even mijn brein laten rusten”. We hadden ook kasten vol cd’s. Als 10-jarige snapte ik nooit hoe die cd’s in ons huis terechtkwamen. Dus ik deed wat iedere 90s kid zou doen: ik ging op zoek naar de boekjes die in de cd’s zaten, en daar ging ik dan lyrics van lezen.
Toen ik ouder werd, keek ik veel naar TMF en MTV. Daar zag ik voor het eerst de clip van ‘I’m Real’ van Jennifer Lopez. Ik moest dat roze trainingspakje hebben.
Je bent je muziekcarrière begonnen bij SPEC, je kwam daar binnen als stagiaire. Daarna werd je daar artiestenmanager. Wat hield je werk in?
Ik studeerde Creative Business met een minor in Music Management. Toen ik die minor volgde, wist ik het zeker: “Dit is wat ik wil doen”. Toen ik de vacature voor de stage bij SPEC zag, dacht ik: “Dit ben ik!”
Het is grappig, want voor mijn gevoel was SPEC een eindpunt, een droom in mijn carrière die ik tijdens mijn studie had bedacht. En toen had ik die droombaan aan het begin van m’n carrière. Zo raar. Ik moest echt even schakelen.
Als stagiaire ondersteunde ik alle managers met hun artiesten waar dit nodig was, waardoor ik hele toffe dingen heb mogen doen. Bijvoorbeeld meelopen met de theatertour van Ronnie Flex, opzetten van shows voor Numidia of het opzetten van fotoshoots en branding strategieën voor Sophie Milzink. Na mijn stage werd ik gevraagd om te blijven als assistent artiestenmanager en weer daarna werd ik zelf artiestenmanager van Numidia, en heb ik voor veel artiesten binnen én buiten het roster mogen werken aan hun branding.
De term ‘artiestenmanager’ betekent inmiddels veel verschillende dingen. Wat betekent het voor jou?
Je beheert eigenlijk het ‘merk’ van de artiest. Een artiest is niet alleen een mens, het is ook een brand. Je bewaakt de grote lijnen van waar het merk naartoe moet, volgens een strategie die je samen met je artiest bedenkt.
Daarnaast doe je ook vaak day-to-day management. Bijvoorbeeld agendabeheer, tarieven afspreken, e-mails checken en de contactpersoon zijn. En bij veel beginnende artiesten ben je ook nog veel betrokken bij het opzetten, produceren en creative directen van shoots voor bijvoorbeeld social content, artworks of videoclips. Niet per se de rol van een manager, maar wel iets wat ik erg leuk vind om te doen.
Wat ik zelf het leukste onderdeel vind, is de branding van artiesten. Zo schreef ik in mijn tijd bij SPEC bijvoorbeeld samen met Jimmy Tan (destijds Head of Marketing) uitgebreide brandingstrategieën waarin we duiken in de essentie van wie de artiest echt is en wil zijn, om duidelijk in kaart te brengen hoe dat zich beter kan reflecteren in de carrière van de artiest.
Wat vind je zo mooi aan artiestmanagement?
Je staat heel dicht bij iemand. Het is een hele andere werkrelatie dan welke andere relatie in de muziek. Het is zo persoonlijk, ze delen bijna alles met mij. Als artiestenmanager ben je een groot onderdeel van hun leven.
Oh, en contracten lezen vind ik ook leuk, dat had ik nooit verwacht. Ik kan echt nog ‘s avonds in bed liggen en er even een contract bijpakken om dat vervolgens helemaal uit te pluizen. Ik wil weten waar mijn artiesten aan toe zijn.
Welke skills heb je volgens jou in huis als artiestenmanager?
Je bent organisatorisch sterk. Een ‘pietje precies’. Je leest tussen de lijnen door. En je bent sociaal erg sterk.
Wat vind je lastig aan je werk?
Mijn eigen mental health bewaken. Als ik mijn laptop sluit, ben ik niet meer de manager. Maar omdat je heel persoonlijk contact hebt met je artiesten, is het soms lastig om die grens te bewaken. Toch ben ik ervan overtuigd dat je een betere manager bent, als je tijd voor jezelf kan nemen.
Voor welke artiest zou je graag nog eens werken en waarom?
Ik heb een hele lijst. Het lijkt me heel tof om iemand zoals Kaya Imani of Zulema te managen. Ik zie hen de laatste tijd hele mooie stappen maken in hun muziekcarrière en dat vind ik inspirerend. Ik geloof in de kracht van manifestatie. Maar, omdat het managen van iemand een hele persoonlijke werkrelatie is, vind ik dat zoiets natuurlijk moet ontstaan. Ik zal dus nooit pushen om een bepaalde artiest te managen.
Ik zou het ook nog heel leuk vinden om met een dj of producer te werken. Dat is een wereld waar ik zelf nog niet heel bekend in ben, maar wel heel graag nog zou willen ontdekken.
Wat is het gaafste wat je tot nu toe mee hebt gemaakt in je carrière?
Strategieën uitwerken en zien dat het werkt. Iets bedenken is één ding, maar zien dat het ook echt werkt zoals je dacht – dat is echt vet.
Wat ook bijzonder was: Numidia bij Beste Zangers zien optreden. Ik werkte toen niet meer bij SPEC, maar had dit destijds wel met haar besproken als doel. Drie jaar later staat ze er, ik voelde mij megatrots op haar toen ik dat zag.
Na SPEC stapte je over naar Music Matters. Wat doet Music Matters en wat was jouw rol?
Door persoonlijke omstandigheden ben ik eventjes uit de running geweest. Ik wilde daarna niet gelijk vastzitten aan een baan, dus ben ik begonnen met freelancen. Music Matters is een stichting voor talentontwikkeling en muziekeducatie voor artiesten in Rotterdam. Via een vriend kwam ik daar terecht en daar ben ik als programmamaker veel in aanraking gekomen met opkomend talent.
Ik merkte daar dat ik het heel leuk vond om met beginnende artiesten te werken, en ze handvaten te bieden om hun weg te vinden in de industrie. Ik zag er heel veel talent, artiesten die echt keihard willen rennen om te groeien, wat ik heel mooi vond om te zien.
Heb je in je werk als artiestenmanager weleens een blunder gehad?
Haha, ja. Ik ga bijna altijd mee naar de shows van mijn artiesten. Dit keer was het een gastoptreden waar één van mijn artiesten voor was uitgenodigd. Ik had iedereen netjes op de gastenlijst gezet, en kom vervolgens zelf bij de venue (Paradiso) aan. Wat blijkt? Ik was mezelf vergeten op de gastenlijst. Ik mocht ook echt niet naar binnen, en ben dus weer terug naar huis gestuurd.
Waar ben je career wise tot nu toe het meest trots op?
Mijn eigen agency, Source Seven. Vooral het maken van de stap vind ik bijzonder. Het lijkt alsof er heel veel concurrentie is in de industrie. Maar er is echt veel vraag. Ik ben daar lang onzeker over geweest, of er vraag zou zijn naar mijn service. Ik werk met Jim Kreeftenberg, de Muziekindustriecoach. Die motiveerde me om het toch te doen. En zo ontstond in 2024 Source Seven. Ik mag inmiddels een hoop opkomende artiesten ondersteunen en begeleiden, sommige langdurig en andere weer voor korte samenwerkingen. Ik probeer op deze manier te kijken wat een artiest écht nodig heeft en hoe ik daarbij kan helpen, en dat vind ik fantastisch om te doen!